Wiza do Polski i zaproszenie

Wiza Schengen w paszporcie

W przypadku związków polsko-tunezyjskich większość par które decydują się na wspólne życie, myślą o życiu w Polsce (ewentualnie w innym europejskim kraju). W przypadku wizy do Polski tak naprawdę wszystkie informacje znajdziecie na stronie Ambasady Polski w Tunisie. Ja wraz z mężem również z niej korzystałam kiedy mąż starał się o wizę do Polski, jednak wtedy nie wszystko było tak świetnie opisane jak teraz. Ponieważ wciąż otrzymuje pytania o wizę dla Tunezyjczyka (lub Tunezyjki) postanowiłam napisać poradnik jak zdobyć wizę z perspektywy osoby, która przez to wszystko przeszła i myślę, że pomogła wielu osobom.

Jaką wizę wybrać?

Tunezyjczyk czy Tunezyjka aby przyjechać do Polski musi starać się o wizę w Ambasadzie Polski w Tunisie. Może starać się o wizę Schengen (typu C) – która uprawnia do pobytu na terenie Polski lub innych krajów ze strefy Schengen maksymalnie 90 dni w okresie 180 dni. W praktyce najlepiej aplikować o maksymalnie 14 dni w przypadku tej wizy. Drugim rodzajem jest wiza krajowa (typu D) uprawniająca do pobytu na terenie głównie Polski (ale również strefy Schengen) więcej niż 90 dni, ale nie może przekroczyć roku. W tym wypadku z tego co słyszałam konsul wydaje wizy na kilka miesięcy i obecnie ta wiza jest częściej wydawana.

Co trzeba wiedzieć?

Osoba aplikująca o wizę osobiście składa wniosek o wizę. Zarówno jak w przypadku pierwszej tak i drugiej wizy, małżonkowie obywateli Polski są zwolnieni z opłat za wniosek. Dokumenty dołączone do wniosku powinny być w język francuskim, ale spokojnie, każdy z wymaganych dokumentów można w Tunezji otrzymać w języku francuskim. Akt małżeństwa natomiast powinien być z Polski (dotyczy to małżonków). Aby złożyć wniosek o wizę należy wejść na stronie e-konsulat ustalić termin wizyty w ambasadzie i wypełnić tam wniosek o wizę – wnioski przyjmują we wtorki oraz czwartki. Drogie panie, nie wypełniajcie wniosków z swoich panów, tym bardziej po polsku. Wniosek można wypełnić zarówno po angielsku jak i francusku. Czas oczekiwania na decyzję to 2 tygodnie, jednak może się on wydłużyć. Konsul może Was też poprosić w tym czasie o jakiś inny dokument którego nie znajdziecie w liście dokumentów na stronie ambasady, może Was też poprosić o spotkanie. Obecnie straż graniczna bardzo często kontaktuje się z osobą zapraszającą w trakcie oczekiwania na wizę. Rozmowa ta jest bardzo ważna, mówcie prawdę ale uważajcie na informacje o rodzinie w Europie. To może przestraszyć konsula…

Obecnie wizę jest dosyć ciężko uzyskać jednak nie jest to nie możliwe. W zasadzie można powiedzieć, że jest to loteria. Wydawać by się mogło, że ktoś kto nie ma pieniędzy, nie pracuje nie ma szans na wizę ale i takie przypadki ją dostawały. Jednak starajcie się przedstawić jak najlepsze dokumenty do wniosku. Nie poddawajcie się i do skutku składajcie wnioski. Panuje też przeświadczenie, iż ślub pomaga w uzyskaniu wizy ale moim zdaniem nie wiele zmienia. Jako małżonek nie ma Tunezyjczyk specjalnych względów po za bezpłatnym wnioskiem. W Polsce nie istnieje wiza na łączenie rodzin w przypadku obywatela polskiego i cudzoziemca.

Dokumenty jakie należy złożyć to:

  1. wypełniony poprawnie wniosek – najlepiej nie wpisywać w powodzie pobytu “łączenie z rodziną/żoną/małżonkiem” – w taki sposób już podkłada się konsulowi Tunezyjczyk_ka by wpisał powód odmowy jako wątpliwości co do powrotu cudzoziemca do swojego kraju, chyba, że stara się o wizę krajową,
  2. zdjęcie,
  3. paszport,
  4. kopia paszportu z danymi osoby która stara się o wizę,
  5. ubezpieczenie zdrowotne obejmujące wszystkie kraje strefy Schengen na kwotę nie mniejszą niż 30 000 € – można takie ubezpieczenie wykupić w Tunezji,
  6. kopia dowodu,
  7. wyciąg z banku za ostatnie 3 miesiące – to bardzo ważny dokument dzięki któremu konsul może stwierdzić, że petenta stać na taką podróż,
  8. zaproszenie (o tym w dalszej części),
  9. dokument o zatrudnieniu np. umowa o pracę wraz z kartą CNSS czyli kartą potwierdzającą ubezpieczenie, potwierdzenie otrzymania emerytury (w przypadku teściów),
  10. dinary wymienione na euro i wbite w paszport – nie przesadzajcie z sumą ale też nie stawiajcie na minimum,
  11. polski akt małżeństwa (rejestracja),
  12. akt urodzenia (wiza typu D),
  13. rezerwacja biletów w obie strony – bezpłatnie można uzyskać w tunezyjskich biurach podróży – zwróćcie uwagę na to by nie wykupywać czy rezerwować lotów czarterowych. Tunezyjczyk_ka legitymujący_ca się tylko paszportem z wizą nie może skorzystać z takich lotów, w takim wypadku zostają loty rejsowe z przesiadką, gdyż jak powszechnie wiadomo nie ma rejsówek bezpośrednich z Polski.

Zaproszenie

Na koniec chciałam wspomnieć o zaproszeniu. Jedynym wyjątkiem kiedy zaproszenie może zostać odręcznie napisane to sytuacja w której oboje małżonków mieszka na stałe w Tunezji, jest to też skrupulatnie sprawdzane przez konsulat. Obywatel Polski dołącza do dokumentów tunezyjską kartę pobytu i pokazuje swój paszport. W innych przypadkach zaproszenie musi być wystawione przez Urząd Wojewódzki. Musicie mieć świadomość konsekwencji związanych z wykorzystaniem zaproszenia. Jako zapraszający jesteście zobowiązani do pokrycia kosztów związanych z ewentualnym wydaniem i wykonaniem zobowiązania cudzoziemca do powrotu do swojego kraju, dlatego zaproszenie wystawiajcie tylko dla zaufanych osób. Czas uzyskania zaproszenia to około 30 dni, jednak w niektórych urzędach można uzyskać zaproszenie jeszcze tego samego dnia. Zaproszenie może być wydane na maksymalnie rok czasu. Sugeruję jednak wnioskować o zaproszenie na kilka miesięcy zamiast dokładnie na ten sam okres jak w przypadku wizy, gdyż jeśli Tunezyjczyk otrzyma odmowę wizy za pierwszym razem będzie można zaproszenie wykorzystać przy kolejnym wniosku nie tracąc czasu na kolejne wystawienie dokumentu przez UW. Cel podróży wpisany w wizie powienien pokrywać się z tym wpisanym w zaproszeniu.

Dokumenty potrzebne do złożenia wniosku o zaproszenie:

  • wniosek,
  • dokument potwierdzający tytuł prawny do lokalu czyli np. akt własności, przydział ze spółdzielni czy też umowa najmu wraz ze zgodą właściciela,
  • dokument potwierdzający możliwość pokrycia kosztów związanych z pobytem cudzoziemca np. zaświadczenie o zarobkach albo wyciąg bankowy (szczegółowe informacje dotyczące kwot znajdziecie na stronie Waszego urzędu),
  • dowód uiszczenia opłaty skarbowej – 27 zł,
  • zapraszający okazuje dowód osobisty lub inny dokument tożsamości.

Jeśli chcesz odwdzięczyć się za udzieloną pomoc, możesz postawić mi wirtualną kawkę dzięki buycoffe.to